Op het kruispunt van groei: navigeer naar succes met sprongfinanciering

De investeringsbeslissing is een cruciale stap in het proces. Voordat je daadwerkelijk een spronginvestering maakt, is het vanzelfsprekend dat je grondig hebt onderzocht of de geplande capaciteitsuitbreiding zal resulteren in kasstromen die hoog genoeg zijn om de financieringslasten te dekken.

Belangrijke overwegingen hierbij zijn onder andere: is er voldoende vraag naar de dienst of het product? Zo ja, hoe ga ik ervoor zorgen dat deze omzet daadwerkelijk gerealiseerd wordt? Kan dit bij bestaande klanten of moet ik nieuwe klanten aantrekken? Wat voor impact heeft dit op de rest van het bedrijf? Is de huidige organisatie al volwassen genoeg om de geplande groei aan te kunnen? En welke stappen moeten hier nog voor worden gezet?

We zien regelmatig dat ondernemers worstelen met deze vraagstukken. Het is niet ongebruikelijk dat de financiële en ondersteunende afdelingen verder geprofessionaliseerd moeten worden. Waar voorheen een (terugkijkende) boekhouder de financiële afdeling adequaat kon leiden, vereist de nieuwe bedrijfssituatie en omvang meer een volwaardige controller/CFO.

Uit ervaring hebben wij geleerd, dat je niet kunt meedraaien op het hoogste niveau als je werkt met een team dat gewend is om te acteren in de middenklasse. Dit is vaak wel wat financiers verwachten op het moment dat ze samen met de ondernemer zo’n sprong willen maken. Het is dus van groot belang om niet alleen de capaciteiten van het bedrijf, maar ook de interne organisatiestructuur zorgvuldig te overwegen en zo nodig aan te passen.

Op het moment dat de voorwaarden gunstig genoeg zijn om de sprong in het diepe te wagen en de uitbreidingsplannen daadwerkelijk door te zetten, is het essentieel om te onderzoeken hoe dit het beste gefinancierd kan worden. Dergelijke stappen zijn vaak complex en vereisen doorgaans externe financiering.

Zoals eerder aangegeven ligt de kern van de investerings- en financieringsbehoefte in drie cruciale elementen: onroerend goed, productiefaciliteiten en werkkapitaal. Het is van groot belang om hierbij nauwlettend te kijken naar de ‘gouden balansregels’. Bij onroerend goed kan bijvoorbeeld gedacht worden aan een lening met een looptijd van 15 tot 20 jaar als financieringsvorm, terwijl de financieringslooptijd van productiefaciliteiten doorgaans gelijkgetrokken wordt met hun economische levensduur. Dit kan zowel in de vorm van een reguliere lening als in de vorm van lease plaatsvinden.

Wanneer het aankomt op werkkapitaalfinanciering zien we diverse financieringsmogelijkheden. Het Rekening Courant Krediet is een voorbeeld, waarbij de hoogte van deze faciliteit vooraf is vastgesteld en vrijelijk ter beschikking staat. Aan de andere zijde zien we een groeiende trend richting factoroplossingen, waarbij Fintechs steeds meer terrein winnen.

Bij factoring is de hoogte van het beschikbare krediet direct gekoppeld aan het uitstaande saldo van debiteuren en/of de aanwezige voorraadpositie, wat in tijden van (snelle) groei meer flexibiliteit biedt. Elke financieringsvorm heeft zijn eigen unieke kenmerken. Het is van belang om de meeste geschikte financieringsconstructie zorgvuldig te overwegen en aan te passen aan de specifieke behoeften van de onderneming.