Moet een Nederlandse bv een Nederlandse directeur hebben?

Stel, een Zweedse ondernemer richt een Nederlandse bv op, om in Nederland zaken te doen. De bv is succesvol, maakt winst en moet belasting betalen. Dit is een heel gebruikelijke situatie. De bv heeft een Zweedse directeur, namelijk de oprichter, ook dat is heel gebruikelijk. Op enig moment komt toch de vraag; moet de Nederlandse bv een Nederlandse directeur hebben? Het antwoord is: dat weet ik niet.

In het internationale belastingrecht is het zo, dat een vennootschap belasting moet betalen over haar winst in het land waar de bv gevestigd is. De Zweedse aandeelhouder die dit weet of hoort, wil voorkomen dat beide landen claimen dat de bv in hun land gevestigd is. Want het kan erg kostbaar worden als beide landen belasting willen heffen.

Dat wil de Zweedse aandeelhouder zeker niet. Het advies is daardoor al snel om een Nederlandse directeur aan te stellen, vanuit de terechte gedachte dat de beslissingen dan in Nederland worden genomen, en de bv dus in Nederland is gevestigd.

Waarom twijfelachtig? In bepaalde, relatief uitzonderlijke, gevallen is dit een voorwaarde, evenwel lang niet altijd. De Zweedse belastingdienst zal de bv in Zweden gevestigd willen zien. Logisch, want belastingopbrengsten zijn altijd te laag. De Nederlandse belastingdienst is in de bestaande situatie tevreden. Want de bv is in Nederland opgericht, doet in Nederland zaken en doet misschien zelfs al aangifte voor de belasting over de winst in Nederland.

Daarom is er alleen vanuit Zweden een discussie te verwachten. Want de Zweedse belastingdienst heeft iets te winnen, de Nederlandse alleen iets te verliezen. Te vaak worden die belangen niet gewogen en de regels te eng geïnterpreteerd, door zowel adviseurs als door ondernemers.