Autonome groei financieren: zo doe je dat met behulp van werkkapitaal en productiecapaciteit

Wanneer jouw bedrijf groeit brengt dit praktische implicaties met zich mee. In eerste instantie dien je meer grondstoffen en/of halffabricaten aan te schaffen. Hoewel de leverancier hier mogelijk deels financiering voor kan bieden, bereikt dit uiteindelijk ook een maximum. Vervolgens moeten deze grondstoffen en/of halffabricaten worden verwerkt tot het eindproduct dat jouw bedrijf levert.

De vraag die hierbij gesteld wordt is: kun je die extra productie binnen de bestaande organisatie kwijt, of moet de productiecapaciteit opgeschaald worden? En tot slot, zodra de producten zijn geleverd, resteert het wachten op de betaling van de factuur. Bij groeiende bedrijven resulteert dit vaak in een toenemende debiteurenpositie.

Een stijgende voorraad- en debiteurenpositie, die slechts gedeeltelijk wordt gecompenseerd door een stijgende crediteurenpositie, wordt ook wel een toename in het werkkapitaal genoemd. In de praktijk betekent dit eenvoudigweg dat er meer geld ‘vast’ komt te staan.

Op zichzelf is dit niet problematisch, omdat we ervan uitgaan dat de groei winstgevend is en het geld uiteindelijk weer ‘vrij’ beschikbaar komt. Maar hoe financieer je deze toename van het werkkapitaal, zodat je de periode tussen het moment van ‘vaststaande’ en vrij beschikbare gelden kunt overbruggen?

De impact van groei in een organisatie kan op verschillende manieren tot uiting komen. Hoewel we in deze blog niet zullen ingaan op aspecten zoals professionaliteit en de financiële en administratieve organisatie, richten we ons wel op de financiering van productiecapaciteit en het werkkapitaal om autonome groei te kunnen realiseren.

Als er nog voldoende ruimte is in de huidige productiecapaciteit, zien we over het algemeen geen onmiddellijke behoefte aan krediet ontstaan. Echter, als de productiecapaciteit moet worden uitgebreid, is het essentieel om zorgvuldig af te wegen of en hoe hierin geïnvesteerd moet worden.

Een alternatief kan zijn om een deel van de productie uit te besteden, maar in de praktijk blijkt het waarborgen van de (overeengekomen) kwaliteit en flexibiliteit soms een uitdaging te vormen. In het geval van investeringen zijn er diverse mogelijkheden beschikbaar.

Sommige leveranciers bieden leaseconstructies aan, terwijl ook Nederlandse grootbanken en leasemaatschappijen zoals Beequip en Hilterman opties op dit gebied aanbieden.

Op het terrein van werkkapitaalfinanciering identificeren we twee essentiële financieringsvormen: het Rekening Courant Krediet en factoring. Beide vormen hebben voor- en nadelen:

• Rekening Crouant Krediet
  In het kort komt het er op neer dat bij het Rekening Courant Krediet een vooraf bepaalde kredietlimiet wordt afgesproken. Dit biedt enerzijds enige duidelijkheid, maar is tegelijkertijd minder flexibel dan factoring.
• Factoring
  Bij factoring wordt de hoogte van de beschikbare limiet vastgesteld op basis van de debiteuren- en/of voorraadpositie en beweegt daarom mee met de financieringsbehoefte die voortvloeit uit de groei. Een bijkomend voordeel is dat factoring doorgaans een aantrekkelijker rentetarief heeft dan regulier Rekening Courant Krediet, omdat de beschikbare limiet 1-op-1 is gekoppeld aan het onderpand (lees: de debiteurenportefeuille en/of de voorraadpositie).

Het financieren van autonome groei met behulp van werkkapitaal en productiecapaciteit kan verschillende uitdagingen met zich mee brengen. Allereerst rijst de vraag: hoe waarborg je een effectieve financiering voor jouw bedrijf? Denkt jouw huidige financier daarin voldoende met je mee? Of loop je bijvoorbeeld tegen uitdagingen aan, zoals beperkingen of financieringsratio’s, waaronder een solvabiliteitsrisico?

Daarnaast vragen financiers in toenemende mate om scenario-analyses en kan het voorkomen dat een financieringsbehoefte niet wordt ingevuld door een bestaande financier, wat een rem kan zetten op de groei van de onderneming terwijl dit eigenlijk helemaal niet nodig hoeft te zijn.